22-24 sierpnia 2008
Centralny Basen Artystyczny ul. Konopnickiej 6
Opis wybranych wydarzeń
Dyskusja Poezja w spektaklu - (prowadzenie Maria Cyranowicz) dotyczyć będzie miejsca poezji współczesnej w komunikacji społecznej, roli środowisk poetyckich, czasopism literackich, nagród literackich oraz mediów w funkcjonowaniu i promowaniu poezji. Przyjrzymy się też takim formom poezji, które wykorzystują warunki medialnego spektaklu, aby zaistnieć w przestrzeni publicznej.
Dyskusja Lotność, ciekłość, stałość - Stan Krytyczny - (prowadzenie Michał Kasprzak) punktem wyjścia będzie teza Przemysława Czaplińskiego, autora Powrotu centrali: "Miarę naszej otwartości stanowi gotowość przyjęcia innego typu pisania o literaturze niż ten, który zdominował dyskurs krytycznoliteracki po roku 1989". Padną pytania o możliwości i potrzebę zaistnienia nowych języków krytycznych, o konsekwencje trzymania się wypracowanego modelu dyskursu dominującego a także samą "faktyczność" jego dominacji oraz o szanse "powrotu" tzw. krytyki projektującej.
DOTLENIONE CIAŁA - grupa Kontrabanda
"Jeżeli drżące ciała nudzą nas niemiłosiernie - czas dotlenić polską sztukę, w tym także polską lirykę. Jeżeli już po odstawieniu papierosów poeci zaczynają inaczej widzieć i opisywać, to nie z tęsknoty, ale z radości. A jeśli rzucenie palenia to tylko początek wielkiej przygody? Czas rzucić się w jej wir - czym bowiem jest literatura, a raczej: czym chcielibyśmy, żeby była?
Niedługo rozpocznie się nowa fala poezji krytycznej, ale tylko od ogarniętych przez nią poetów, zależy czy skupią się oni na buncie, który nic nie zmieni, czy też zaproponujemy sobie i czytelnikom eksperyment, w którego skutki mamy prawo wierzyć, a który może przynieść nieoczekiwane rozwiązania, tak potrzebne, zwłaszcza w najmłodszej poezji! Nadużywanie kawy jest przyczyną depresji; ciało niepoddane ruchowi nie dostarcza mózgowi dostatecznej ilości endorfin - stąd tylko drobny krok do wprawnie napisanej grafomanii, ustandaryzowanego wiersza, kłopotliwego »takie sobie«, owego mdłego, które trzeba wypluć!
To ciało pisze wiersz - to od nas zależy jakie ciało! To, że kobiece pisma propagują zdrowie, sport i sprawność seksualną nie oznacza, że feministki i feminiści muszą zaniechać tych czynności, odrzucając politykę podobnych pism. W ogóle: projekt otwarty jest dla wszystkich kierunków geograficzno-stylistycznych: krakowskiego banalizmu, wrocławskiego pieprzyzmu, poznańskiego dłubalizmu, śląskiego nudzizmu, warszawskiego pokręcizmu, trójmiejskiego tumiwisizmu i wszystkich innych -izmów, poetek i poetów "osobnych" itd. Jest otwarty na trujących się farbami i rozpuszczalnikami plastyków; otwiera się na przeciążone uszy muzyków itd.
Poezja to zinstytucjonalizowana i społeczna gra, wpływamy na siebie w jej ramach; tego nie da się zmienić. Na dzień dzisiejszy możemy jednak zmienić jej uczestników: siebie. Nie pytaj więc »co to ma wspólnego z poezją?« - zapytaj: co poezja ma wspólnego z Twoim życiem? Propagujemy ruch, zdrowe żarcie, seks oraz ograniczanie wszystkiego, co hamuje naszą twórczość, przytępia mózg i resztę ciała.
Wszyscy indywidualiści są tacy sami! Spocona poetka jest lepsza niż sucha poetka! Dotleniony poeta jest lepszy niż martwy poeta! Ćwicz - zrób to dla sztuki!"
Paweł Kozioł, Wacław Zimpel - Uwaga, nie ma takiej fali
Będzie to dialog na głos oraz taśmę. O radiu i telewizji, o piaskach i piskach, o szumie. Będzie reportaż ze scenografii. Gadane obiekty. Będzie używanie nazw uczuć, a zaraz potem nastąpi ujęte w formę przystępnej instrukcji wyjaśnienie, czym je zastępować. Będzie seria tekstów, które się ze sobą nie zgadzają, które się komentują i podgryzają wzajemnie. |